As voltas do mundo
obríganme a entrar.
Ninguén me pregunta.
Empúrranme.
E eu son
o meu único camiño.
Tampouco eu pregunto.
Abro as portas
e mergúllome no descoñecido.
Entro.
Aínda non sei
que non serei eu
cando isto acabe.
Mónica Góñez
O Grove, outubro 2018
Ningún comentario:
Publicar un comentario